Γιατί οι διακοπές στην Ελλάδα είναι παράδεισος για τουρίστες, εφιάλτης για τους ντόπιους
Η τουριστική βιομηχανία παρουσιάζει πρωτοφανή ανάπτυξη ενώ παράλληλα ένας στους δυο ντόπιους δεν σηκώνει μια βδομάδα ξεκούρασης και χαλάρωσης.
Την ίδια ώρα που το καλοκαίρι του 2025 σπάει ένα ιστορικό φράγμα με τις περισσότερες αφίξεις τουριστών από το εξωτερικό σε περιοχές της Ελλάδας να ξεπερνούν τους 36 εκατομμύρια ανθρώπους, οι ντόπιοι «αγκομαχούν» να σηκώσουν οικονομικά το βάρος των ημερών χαλάρωσης στην επικράτεια με τις επιχειρήσεις του κλάδου να στρέφουν, πλέον, το ενδιαφέρον τους κατεξοχήν σε ξένες... τσέπες.
Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν αντικαταστήσει τις πολυήμερες διακοπές προσφεύγοντας σε μονοήμερες αποδράσεις κοντά στον τόπο διαμονής τους συχνά παρέα με πλαστικά ψυγεία και σπιτικά γεύματα, αξεσουάρ των καλοκαιρινών διακοπών που επιστρατεύονταν σε, ιστορικά, δύσκολες εποχές.
Περίπου οι μισοί Έλληνες δεν «αντέχουν» διακοπές μιας βδομάδας
Η τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας ακμάζει και τα κρυστάλλινα νερά κατά μήκος της τεράστιας ακτογραμμής της έχουν μετατρέψει τη χώρα σε πηγή ζηλότυπων αναρτήσεων στο Instagram.
Οι αφίξεις από το εξωτερικό αναμένεται φέτος να ξεπεράσουν κατά τέσσερις φορές τον πληθυσμό της χώρας των 10 εκατομμυρίων, σύμφωνα με εκτιμήσεις του κλάδου, ισάξιες με τα στοιχεία του 2024 (ο αριθμός θα ξεπεράσει τα 36 εκατομμύρια). Παρ' όλα αυτά πολλοί Έλληνες παρακολουθούν από το περιθώριο - αποτέλεσμα τόσο της αύξησης των τιμών όσο και της μηδαμινής για τις εποχές αύξησης των μισθών.
Σύμφωνα με στοιχεία που πρόσφατα δημοσίευσε η Eurostat, σχεδόν οι μισοί Έλληνες (46%) το 2024 δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν διακοπές μιας εβδομάδας.
Αριθμός υψηλότερος κατά 19% από τον μέσο όρο της Γηραιάς Ηπείρου και το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση μόλις μετά τη Ρουμανία που άγγιξε το 58.6%. Για να γίνει ακόμη πιο αντιληπτό, το συγκεκριμένο στοιχείο μπορεί να συγκριθεί με περίπου έναν στους τρεις Ιταλούς και έναν στους πέντε Γάλλους. Μάλιστα, αντιπροσωπεύει μιας μέτριας κλίμακας αύξηση από το 2019.
Ένας στους πέντε Έλληνες «απασχολείται» στον τουρισμό
Τα πολυτελή θέρετρα έχουν εκτοπίσει τα πιο οικονομικά δωμάτια αλλά και τα κάμπινγκ που κάποτε έκαναν προσβάσιμους σε ελληνικές οικογένειες, ακριβούς τουριστικούς προορισμούς όπως η Σαντορίνη, η Μύκονος και η Πάρος.
Το οικονομικό «θεμέλιο» της Ελλάδας είναι ο τουρισμός, τροφοδοτώντας άμεσα περίπου το 12% της παραγωγής της χώρας. Μόλις, το 2024 απέφερε 21,7 δισεκατομμύρια ευρώ σε έσοδα και βοήθησε σημαντικά στη μείωση του χρέους από 180% του ΑΕΠ σε 153,6%. Ωστόσο, όπως αναφέρεται σε ανάλυση του Guardian, αν όντως εστιάζει εκεί η ανάκαμψη της χώρας και ο κλάδος παρέχει δουλειά μόλις σε έναν στους πέντε Έλληνες, τότε η «επιτυχία» του είναι να αυξηθούν ραγδαία οι τιμές.
Σε συνδυασμό λοιπόν με το ότι οι μισθοί έχουν παραμείνει στάσιμοι ενώ ο πληθωρισμός (3,7 τον Ιούλιο) καλπάζει σε πελάγη πολύ πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ (2%) καθώς και πως οι επιχειρήσεις απευθύνονται ολοένα και περισσότερο σε ξένους επισκέπτες, αυτές καταλήγουν εν τέλει να... αποξενώνονται από την ελληνική κοινωνία με τις τιμές των προϊόντων να είναι απρόσιτες για το μεγαλύτερο ποσοστό των νοικοκυριών.
Κρούουν τον κώδωνα συνδικάτα της ΕΕ
Η ανησυχία για τη «φτώχεια στις διακοπές», έναν όρο που επινοήθηκε από τα εργατικά συνδικάτα, εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, καθώς το αυξανόμενο κόστος επηρεάζει τα καλοκαιρινά σχέδια των ντόπιων.
Οι λουόμενοι στην Ιταλία έχουν χρησιμοποιήσει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να παραπονεθούν για τις υψηλές τιμές ενός σετ ομπρέλας με δυο ξαπλώστρες, το κεντρικό στοιχείο των ιταλικών διακοπών στη θάλασσα. Οι τιμές και εκεί ζαλίζουν. Μια θέση με ξαπλώστρα σε δημοφιλείς παραλίες κατά μήκος της Ιταλικής Ριβιέρας μπορεί να φτάσει τα 80 ευρώ την ημέρα, ενώ τα πολυτελή στέκια κοστίζουν αρκετές εκατοντάδες.
«Και αυτό είναι... φτώχεια»
Στην Ελλάδα, πολλοί επιλέγουν να στήνουν στις πανέμορφες αμμουδιές της ακτογραμμής τις δικές τους ομπρέλες, κουβαλούν τα δικά τους πλαστικά ψυγειάκια στα οποία κρατούν κρύα τα ποτά και τα σπιτικά φαγητά - σκηνές που θυμίζουν τη δεκαετία του 1980 - και βασίζονται μέσα σε ΚΤΕΛ αντί για πλοία ή πτήσεις αεροπλάνων.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του AP News, ένα εξαήμερο ταξίδι σε νησί για μια τετραμελή οικογένεια κοστίζει περίπου 3.500 ευρώ σε μια χώρα όπου το μέσο μηνιαίο εισόδημα μόλις που ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, όπως εξηγεί ο Γιώργος Λεχουρίτης, επικεφαλής του Ινστιτούτου Προστασίας Καταναλωτών της Ελλάδας. Την ίδια ώρα, η αύξηση του κόστους ενοικίων και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος αυτού του χρηματικού ποσού. «Πρέπει να ζεις με τα υπόλοιπα — και αυτό είναι φτώχεια», είπε χαρακτηριστικά.
Ο Νίκος Μαργαρίτης, συνταξιούχος, είπε καθ' οδόν προς την παραλία Αυλάκι στο Πόρτο Ράφτη ότι η διαμονή για διακοπές είναι απρόσιτη με τον περιορισμένο προϋπολογισμό του. «Κάποιος που έχει εργαστεί 35 ή 40 χρόνια θα έπρεπε να λαμβάνει περισσότερη υποστήριξη», είπε και κατάληξε στο ρητορικό ερώτημα: «Εργάζομαι για 42 χρόνια. Αξίζω κάτι καλύτερο; Αξίζω».
